Tüm ülkenin gündemine giren Konya’da barınakta yaşanan hayvan katliamı ardından, hayvan bireylerin toplumdaki varlığının adil ve özgür biçimde sürdürebilmelerine ve geçici rehabilitasyon merkezlerinde yaşanan vahşetlerin nasıl önlenebileceğine ilişkin sorular yeniden zihinleri kemirmeye başladı.
Tüm bu soruların eskisinden daha fazla ve daha büyük bir ciddiyetle zihinleri meşgul etmesinin nedeni, sokakta yaşamını sürdüren hayvanlar ile ilgili meselenin yıllardır inandığımız ve vurguladığımız gibi siyaset üstü bir mesele olmadığı, aksine tümüyle politik bir mesele olduğunun anlaşılmasıydı. Sözde dezenformasyonla mücadele için iletisim başkanlığı bünyesinde kurulmuş 'dezenformasyonla mücadele merkezinin' sokaktaki hayvanlara yönelik algı çalışmalarını yönettiğini açıklayan bir ses kaydı ile meselenin politik olduğu gün yüzüne çıktı.
Hayvanlar ve insanlar arasında bir tür kamusal paylaşım meselesi haline gelerek hükümete bağlı kişi ve kurumların desteğiyle tırmandırılan sokaklarda yaşayan hayvanlar meselesi artık tümüyle politiktir.
İnsanlık tarihinin her evresinde hayvanlara yönelik hak ihlalleri vardı. Yatay yapılanmadan dikey yapılanmaya geçiş ile hayvanlar için daralan yaşam alanları onların dar alanlara sıkışıp kalarak kümeleşmelerine ve göze batmaya başlamalarına neden oldu. Geniş bir alanda, tek katlı bahçeli evler arasında 20 köpek göze batmazken dar alanda aynı sayıda köpek çok görünmeye başladı.
Bugün artık mega proje düzeyine gelmiş, dekarlarca ormanlık alanı ranta açabilmek için de sözde kedi ve köpeklere doğal (!?) yaşam alanları oluşturmak bahanesiyle devasa tecrit merkezleri projeleri hükümet tarafından hayata geçirilmeye başlandı.
Büyük kentleri etkileyen kamusal alan problemleri rant odaklarının çıkar sağlamaya yönelik kaygılarını ve heveslerini arttırırken, bu tektip şehir yaşamı politikasına karşı da, hayvanlar için adil ve özgür yasam hakkını savunan aktivistlerin sokak hayvanları mücadelesi başladı. Böylelikle bir çekişme ortamı meydana geldi ve mesele basit bir sokak hayvanını koruma meselesi olmaktan çıktı.
İktidarların ve ona yakın rant kesiminin kent yaşamına dair rant odaklı tüm girişimlerinin getirdiği zararlı politikalardan sokak hayvanları da büyük zarar gördü.
Gittikçe şiddetlenerek artan, cezasızlık ile teşvik edilen ve hükümet eliyle yürütüldüğü anlaşılan kara propagandalar yüzünden, sokak hayvanları ile ilgilenmeyen insanların bile vicdanlarını derinden sarsan olaylar ayyuka çıktı.
Toplumun en zayıf bireyleri olan hayvanlara yönelik şiddet olaylarının bu denli artması, özellikle toplumun baskı gören, görmezden gelinen, egemen olmayan tüm kesim ve gruplarında büyük tepki yarattı. Hayvanlara yönelik şiddeti yükselten ve cezasız bırakan bu politikalar halkın devlete ve hükümete olan güvenini sarstı.
Konya’da yaşananlar halkın bir kesimi tarafından münferit bir olay gibi algılansa da hak savunucuları için maalesef cok tanıdık bir durum. Hayvanlara şiddet meselesi otoriter, dayatmacı siyasetin, ayrımcı kutuplaştırıcı politikasından sonra korkunc boyutlara ulaşmıştır. Sadece kendinden olanı kayırma ve kalkındırma politikaları adaletin işleyişini de sekteye uğratarak hayvana şiddeti cezalandırmayarak adeta kanunen desteklenir hale getirdi.
Hükümet bu politikaları ile hayvanları hedefe koyarken hem politik hem de maddi rant fırsatı yaratıyor. Şehirlerin uzağında, ormanlık alanlarda barınaklar yapacağız deniyor. Sanki denenmemiş ve binlerce hayvanın ölümüne sebep olmamış gibi… Hem sokaktaki hayvanlardan, hem onların adil yaşam hakkını savunanlardan kurtulmak ve yerel yönetimleri sokaktaki hayvanlarla ilgili yükümlülüklerden kurtarmak,hem sonuç üretmek,hem de bu bahane ile ormanlık alanları imara açmak hedefleniyor.
Bu vesileyle özel sektöre bile hayvan bakımevleri kurma yolu açan hükümet ve yerel yönetimler yok edilecek ağaçlar ve türleri, çıkabilecek orman yangınlarını umursamıyor, çevreye, doğaya ve hayvanlara topluca zarar verirken doğal yaşamın geleceğini hiç düşünmüyorlar.
Hayatında hiç bir hayvanla haşır neşir olmamış insanlar bakımevleri açacaklar! Düşüncesi bile korkutuyor.
Kısa süre sonra Konya, Mamak, Ümraniye, Samsun, Adana, Dilovası gibi yerlerde yaşananlardan daha büyük boyutta vahşet olayları yaşanması kaçınılmazdır.
Peki hayvan hakları savunucuları ne istiyorlar? Çözüm önerileri çok basit, sürdürülebilir ve kısa sürede kalıcı çözüm getirecek nitelikte.
Mevcut bakımevlerinin tam teşekküllü hayvan hastanelerine dönüştürülerek 7/24 hizmet vermesi, popülasyon kontrolü için her il ve ilçede düşük bütçeli, küçük ölçekli sabit kısırlaştırma ve tedavi merkezleri kurularak hayvansever gönüllüler ile işbirliği içinde yurt genelinde kısırlaştırma seferberliği başlatılması bunun sahiplendirme seferberliği ile desteklenmesi. Üretim çiftliklerinin 5 yıl boyunca kapatılması, yasa dışı merdiven altı üretimle ve internetten satışlarla mücadele edilmesi, yurt dışından kaçak girişlerin önlenmesi öncelikli talepleri.
Hayvanların haklarının anayasa ile güvence altına alınarak ' hak öznesi ' olarak tanımlamaları. Hayvanlara yönelik hak ihlallerine caydırıcı cezalar ve haklarının güçlü kanun maddeleri ile güvence altına alınması.
Hükumet bu talepleri ve haklı nedenlerini biliyor. Bu taleplere kulak verecek mi? Hayır. Yazının başında da belirttiğim gibi bu iş hükümet tarafından vicdan merhamet boyutunda ele alınmıyor. Anlaşılan politik ve maddi rant bu hükümet için herşeyden önce geliyor. Zaten ülkede diğer bir çok sorun da bu öncelik yüzünden çözüm bulamıyor. İnsan hakları da, hayvan hakları da ranta kurban ediliyor.
