Yaşadığımız büyük afet sonrası zaten bildiğimiz bir gerçek tokat gibi yüzümüze tekrar vuruldu.
Tekrar diyorum. Çünkü benim yaşım kadar dönemde bu konuda yediğim tokat sayısı oldukça fazla.
Binalarımız, şehirlerimiz hep yıkılıyor.
Sisam adasında deprem oluyor. Bizim Bayraklı da apartmanlar göçüyor.
Sisam nere, Bayraklı nire?
Kahramanmaraş’ta deprem oluyor, Diyarbakır’da apartman çöküyor.
Maraş nere, Diyarbakır nire?
Niye? Elbette inşaat kalitesi nedeni ile.
Ama bu arada depremin ana merkezinde hiç zarar görmemiş binalar da var.
Video ve fotoğraflarda görüyoruz.
Önündeki, sağındaki, solundaki, arkasındaki tüm binalar kül olmuş.
Ama ortadaki, kenardaki, bir arka sokaktaki bina ayakta.
Kuş uçuşu 300 kilometre uzakta Diyarbakır’da apartmanlar çökmüş.
O afetin merkezinde ki bina ayakta?
Böyle bir şey olabilir mi?
Olabiliyor işte.
Peki neden olabiliyor?
-Çünkü onlar dayanıklı bina,
-Çünkü onlar 1999 sonrası deprem yönetmeliğine göre inşa edilmiş.
-Çünkü onların müteahhitleri ve inşaat mühendisleri ve usta, kalfa ve işçileri namuslu insanlar.
Bunların hepsi doğru.
Ama bir ayrıntıyı kaçırmamamız lazım.
Aynı zemin, aynı müteahhit, aynı malzeme, aynı etüt, aynı usta, kalfa ve işçiler tarafından aynı zaman diliminde inşa edilmiş iki binadan birisi moloz haline gelmiş, yanı başındaki yıkılmamış.
Niye?
İşte bunu araştırmamız lazım.
Yıkılan binaların neden yıkıldığını artık Ayşe Teyze de biliyor.
Yıkılmayanların niye yıkılmadığı sorusunun doğru cevabı lazım bize.
Benim önerim.
Öncelikle bu konu en ince ayrıntısına kadar araştırılmalı.
Bu konu önümüzdeki yıllarda neyi nasıl yapmamız gerektiği konusunda bize rehber olacaktır.
Neden yıkıldı biliyoruz. Neden yıkılmadı konusunda bilgi eksik.