Sedat Peker’in seri videoları benim bile beklemediğim bir toplumsal ilgiye mazhar oldu.
Üç milyon, beş milyon, on milyon derken bu videolar üzerinden yapılan haber ve yorumların paylaşımları ile birlikte 40 milyondan fazla kez izlenen bir dizi haline geldi.
Ben de izliyorum.
Aslında hiç bilmediğim şeyleri anlatmıyor.
Aslında onu seyredenlerin büyük bir kısmının hiç bilmediği şeyler de değil bunlar.
“Hadi canım!.. Yok artık!.. Ay inanmıyorummm!..”
Nidaları ile izleyen kaç kişi var bilmiyorum.
Yaşı 40’ın altında olanlar şaşırıyorlardır belki.
Neyse konumuz o değil.
Sedat Peker seri videolarını yayınladıkça ve milyonlarca insanın ilgisini üzerinde topladıkça ortaya bir takım “yancılar” çıktı.
Adamın söylediklerini “akılları sıra” derleyip toparlayıp. İfşa niteliğindeki iddialar üzerinden yorum yapıyorlar. Açıklamalarda bulunuyorlar.
Seyredenler aptal ya!.. Anlamamış olmaları muhtemeldir diyerek bir “deşifre” , bir 'aydınlatma' peşindeler.
Buna bir itirazım yok. Kamuoyunu aydınlatmak ve haberdar etmek asli görevi olan gazeteciler var içlerinde.
Ve iddialar öyle yenilir yutulur olmadığı için. Ve doğrudan devletin emanet edildiği şahısları ve birinci derecede yakınlarını ilgilendirdiği için elbette konu ile ilgili yorum yapmak siyasilerin de en doğal hakkıdır.
Buna da bir itirazım yok.
...
Hani sokakta birisi bayılır, etrafına yardımsever veya meraklı bir kalabalık toplanır.
Kimse ne yapacağını bilemez.
Panik ve endişe içerisinde etraflarına bakıp bağırmaya başlarlar.
“-Doktor yok mu? Doktor!..” Diye.
İşte bu yancıların tamamının durumu da böyle.
Saatlerce konuşuyorlar da konuşuyorlar.
Değme senariste taş çıkartacak senaryolar yaratıyorlar.
Baygın vatandaşın başındaki kalabalık gibi.
Büyük çoğunluğu “vah vah!..” çekiyor.
Bilinçli bilinçsiz vatandaşın yüzüne soğuk su dökeni de var, ağzına ,gözüne kolonya boca edeni de..
Ve finalde hepsi bir ağızdan bağırmaya başlıyorlar.
“Savcı yok mu savcı!..”
...
Var abi!.. “Kaç kilo olsun?”
Bunların bu tavırlarını görünce vatandaş da savcıları “doğaüstü güçleri olan süper kahramanlar” zannediyor.
Mavi taytlı, kırmızı pelerinli.
Bakışları ile ortamı ruhuna kadar tarayan, bir üfürüğü ile suçluları buzdan heykellere çeviren kahramanlar.
Yok öyle bir şey güzel kardeşim.
Büyük çoğunluğu 40 yaşın altında gencecik çocuklar bunlar.
Devlet memuru hepsi.
Bakın “memuru!..” dedim.
Merak eden açsın bakalım 'memur' kelimesinin anlamına.
Üç kuruş maaş ile ev geçindiriyorlar.
Çocuk okutuyorlar.
Senin benim gibi markette, pazarda indirimli etiket takip ediyorlar. Yaşıyorlar.
Senin benim gibi yaşıyorlar dediysem yanlış olur.
Sen, ben yaşadığımız şehirde kasabada gönül rahatlığı ile eş dost edinebiliriz.
Bu çocukların o şansı da yok.
Görevleri gereği, meslekleri gereği asosyal bir dünya kurarlar kendilerine.
Akrabaları ile bile aralarına bir mesafe koyarlar.
Sürekli bir gerilim yaşarlar.
Siz milletin “sayın savcım” falan diye yaltaklandığına bakmayın.
Bu abartılı saygının sevgiden değil, korkudan olduğunu ezbere bilirler.
Arkalarında hiç kimseleri yoktur.
En ufak bir hatalarında önlerine Türkiye haritasını açarlar.
Oradan, oraya, o şehirden bu kasabaya.. Ev kur, evi yık git yenisini kur, olmadı bir daha, bir daha, bir daha!..
Her yeni gelen siyasi iktidarın hedefi bu meslek gurubunun kulaklarıdır.
...
“Savcı yok mu savcı?!..”
Var abi!..
Yahu siz ne biçim adamlarsınız?
İçinizde gazeteciler var, köşe yazarları var yani güya bu ülkenin entelektüel birikime sahip, akil adamları var.
İçinizde siyasi parti temsilcileri var, milletvekilleri var.
İçinizde akademisyenler var. Hukuk profesörleri var.
İçinizde tuzu kuru emekli bürokratlar, komutanlar, diplomatlar var.
“Savcı yok mu savcı!..” Diye bağıracağınıza bir taneniz ama bir taneniz “Suç duyurusunda” bulunsun yahu!..
Aynı masada hepiniz kusana kadar yiyip için. İş hesabı ödemeye gelince.
“Sayın savcım nerede?”
Bu çocuklar enayi mi?
Bak bir tanesi çıktı. Henüz bu hafta. Merak etmiş bu pandemide olan bitenleri. Bi soruşturayım bakalım demiş.
Sen misin merak eden?. Sen misin soran soruşturan? (asli görevi)
Sürecekleri başka bir yer yok çünkü Viranşehirde. Ondan ötesi Kamışlı.
Aklını başına alsın diye üç ay 'terlik istirahatine' alıverdiler.
Ya a!.. Durum böyle. Bırakın Sedat Peker'in iddialarını soruşturmayı. İzin almadan 'gazozun zararlarını' soruşturmak zor iştir.
Sevdiğim bir köşe yazarı bugün Antonio Di Pietro’yu anlatmış.
Onu örnek göstermiş.
Gençler bilmez.
Dünya hukuk tarihine “temiz eller” operasyonu ile geçen cesur bir savcıydı.
İtalya’daki bize benzer olayları soruşturmuştu.
Şimdi aynı cesareti bizim çocuklardan bekliyorlar.
Yemezler canım.
Di Pietro’nun arkasında “iktidar” vardı. İçeri tıktığı adamların tamamı ya muhalif ya da eski iktidar sahipleriydi.
Bizimkilerin arkasında kim var?
İşlerine gidip gelirken bindikleri minibüste onlara eskort yapan çakarlı Fiat Egea!..
Cuk cuk öteceklerine bir siyasi parti “suç duyurusunda” bulunsun.
Aksi taktirde bu iş Nasrettin Hoca’nınEmir Timur’a “Fil şikayeti” aşamasında kalır.
“Savcı yok mu savcı?”
Var. Nasıl yapalım abime?
