Her şey bir marka olabilir. Şehirler, insanlar, yöresel tatlar, kıyafetler, mobilyalar, arabalar, spor ekipmanları, kozmetik ürünler, içecekler, ilaçlar, hizmetler,…
Faber-Castell ve Rotring desem hemen hemen hepimiz Alman malı olduğunu biliriz. Faber-Castell 1761’de Nuremberg’de, Rotring ise 1928’de Hamburg’da doğmuştur.
Akıllı telefon öncesi çağda, aile, önemli gün, kutlama fotoğrafları Canon, Nikon ya da Fujifilm ile çekilirdi. Bu Japon devleri hala kamera, lens, ekipman alanında hizmet veriyor. Hitachi matkapları, Seiko saat, Yahoo!’da çalışkan ve kibar millet Japonlara ait.
Kumandanızdaki pillerinin Amerikan malı Duracell olma ihtimali çok yüksek. Akrabalarınızı, okul arkadaşlarınızı bulduğunuz Facebook, Apple telefonlarınız ve bilgisayarlarınız, internetten alışveriş yaptığınız Amazon, Microsoft, IBM software ve hardware hizmetleri, haftasonları çocuklarınızla gittiğiniz avmlerdeki fast-foodlar, BurgerKing, MCdonalds, Coco-Cola… da Amerikalıların.
Lüks giyim sektörününü ya Fransızlar ya da İtalyanlar domine ediyor. Versace, Bulgari, Fendi, Bottega Vanetta, Diesel, Prada, D&G İtalyanların, Dior, Louis Vuitton Channel, YSL, Givenchy, Lacoste Fransızların.
Hanımlar çıkamadığınız Sephora mağazaları ve içindeki birçok kozmetik markası da Fransızlara ait. Vichy, La Roche, Lancome, L’Oreal, Garnier…
Sokakta gördüğümüz her kız Mango, Zara, Pull&Bear, Stradivarius, Oysho gibi daha ulaşılabilir, lüks ürünlerin replikası sayılabilecek İspanyol markalarını tercih ediyor.
Dün benzinimi Hollandalılar’ın Shell’inden aldım. Eminim herkes bir defa Shell’den geçmiştir. ,
Dünyaca ünlü otel ve uçuş arama sitesi booking.com, ING Bank, Grolsch ve Heineken biraları, Philips, Veloretti bisikletleri de Hollandalıların. Manisalı Bianca bisikleti de onlar aldı yanılmıyorsam.
Market raflarındaki birçok ürün Unilever grubuna ait zaten, onlarsız alışveriş olmaz.
Güney Koreli markalara gelince içim sızladı, 90’lara kadar bütün ekonomik göstergelerimiz Güney Kore ile neredeyse aynıydı. Ancak onlar dünyanın en itibarlı markalarını yaratmayı başardılar.
Bilgisayarlardaki, telefonlardaki, kartlardaki neredeyse her çipi onlar üretti ve üretmeye devam ediyor. Samsung, Hyundai, Hankook lastikleri, KIA, Missha kozmetik de Güney Korelilerin.
Taşeron sayılan Çin ise çıkardığı birçok marka ile bugün ABD’ye kafa tutuyor. ICBC, WeChat, China Construction Bank, Huawei, Alibaba, PetroChina şirketleri… Çin kamudaki kötü ününü bertaraf etmek ve batı ile baş edebilmek için birçok batılı şirketi satın aldı veya ortaklığa gitti. Kendine hali hazırda birçok markayı ekledi. Volvo, Pirelli, Trendyol örneğin.
Ünlü Viyana kahve evleri, UNESCO tarafından kültürel miras sayılıyor. Kahveseverler bilirki Viyanalılar kahve ile ilk kez 1683 Viyana kuşatması ile tanışmış. Viyana’da ilk kahve evini açan da bir Osmanlı Ermenisi, Viyana’da 1819’larda yaklaşık 150 kahvehane bulunuyor. Julius Meinl, President hani şu kırmızı arka plan üzerine fesli adam figürü bilinen bir kahve markasıdır. Kurukahveci Mehmet Efendi’nin şanını daha çok duyurabilseydik keşke, istemez miydiniz?
Tüm bu anlatılanlardan çıkarılacak sonuç daha çok marka yaratmalıyız. Marka yaratırken ne gibi şeyleri gözden kaçırıyoruz?
